ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ -ΑΡΟΥΣΑΛΙΟΥ

4/6/17  Απ'την εκδήλωση στην ανακαινισμένη αίθουσα
 του Σχολείου μας

Νέα του Συλλόγου Βασταίων (Ρουσαλιού)

         Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου με Σεβασμό στην παράδοση στα ήθη και στα έθιμα του τόπου μας βάση καταστατικού οργάνωσε και τούτη την χρονιά με τον καλλίτερο δυνατό τρόπο το ετήσιο μνημόσυνο του Ρουσαλίου εις μνήμη των Απανταχού Βασταίων, που γίνεται με τις προσφορές όλων μας και για όλους, για κείνους που πήρε η ξενιτειά και δεν τους γύρισε πίσω, άλλοι πάλι έμμειναν στα βουνά και όχι μόνο, παλεύοντας για τα ιδανικά τους.

Με την βοήθεια των εθελοντών που είναι ακούραστοι και ταγμένοι να προσφέρουν, τα καταφέραμε, ευχή μας να είμαστε όλοι καλά.

Με σεβασμό και ευλάβεια ο Παπακώστας ο ιερέας του χωριού μας απ’ το βιβλίο που είναι στο Ιερό και είναι γραμμένα τα ονόματα όλων των Βασταίων, διάβασε και τους μνημόνευσε όλους, είτε ήταν κάποιοι συγγενείς εκεί, είτε όχι – τους κεκοιμισμένους δούλους σου ανάπαυσον, η θρησκεία μας θεωρεί ότι αναπαύονται, ξεκουράζονται, Κοιμούνται.

Μεγάλοι ποιητές μας έχουν αναφερθεί στα θέματα της θρησκείας όπως ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός αργότερα ο Νομπελίστας Ελύτης και ο κοσμοκαλόγερος Παπαδιαμάντης. Ο καθένας βέβαια με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Τα μεγάλα ψυχοπαράσκευα είναι δύο, το ένα  είναι της απολιτής και είναι προ της τελευταίας αποκριάς και το άλλο του Ρουσαλιού που φυλακίζονται οι ψυχές, σε τούτο το ψυχοπαράσκευο Σάββατο, γινόντουσαν τα μοιράσματα, κόλλυβα, ψωμί – τυρί κρασί, οι γιαγιάδες μας έβγαιναν στο έμπα του χωριού, που ερχόντουσαν οι χωριανοί μας αποσταμένοι για να συγχωρέσουν και να πιάσει λέει το συχώριο. Όσες γυναίκες βρεθήκαμε στο χωριό προσπαθήσαμε  η κάθε μια με το δικό της τρόπο φτιάξαμε τα κόλλυβα, το ψωμί αλλά και το πρόσφορο μας, η προσπάθειά μας γίνεται πάντα να τα φτιάξουμε όσο μπορούμε καλύτερα για τις ψυχές των δικών μας. Το ψυχοσάββατο το πρωί πήγαμε στους σεβαστούς και αγαπημένους για το τρισάγιο και το κερί μας, το ελάχιστο που μπορούμε να το κάνουμε άλλωστε.

Την Κυριακή μετά την λειτουργία ο Παπακώστας μνημόνευσε όλους τους απανταχού Βασταίους και μετά το σκόλασμα έγινε το μοίρασμα ψωμί – τυρί, κόλλυβα.

Στην ανακαινισμένη αίθουσα του Σχολείου επακολούθησε το επιμνημόσυνο τραπέζι με βραστό κρέας –χυλοπίτες, ψωμί, τυρί, σαλάτες και γαλόπιτα.

Το σχολείο έχει υποστεί την φθορά του χρόνου και όχι μόνο….  Τα τελευταία παιδιά που έφυγαν και σταμάτησε να χτυπά το κουδούνι είναι παππούδες!! Το σχολείο εδώ και χρόνια φωνάζει με τον δικό του τρόπο αλλά δεν…. 
Το Δ.Σ.  παρ’ ότι διαχειρίζεται ελάχιστα χρήματα και αυτά απ’ το υστέρημα των μελών-χωριανών μας, παραταύτα κάνει  φιλότιμες προσπάθειες , με αγάπη, μεράκι και πολύ προσωπική δουλειά των μελών του Δ.Σ. αλλά και μελών του Συλλόγου, κατορθώσαμε να ανακαινίσουμε την αριστερή αίθουσα, σε συνάρτηση με το μαγειρείο φτιάξαμε ένα αξιοπρεπές αισθητικό λειτουργικό χώρο.

Τέλος η παρουσία όλων σας αλλά και η οικονομική σας στήριξη μας συγκίνησε για άλλη μια φορά.

Αγαπημένοι Συγχωριανοί – Συγγενείς –Δασοχωρίτες, φίλοι Ισσαραίοι να είστε όλοι καλά και του χρόνου 

Λορέντζος Μαβίλης (1860-1912

ΛΗΘΗ

Καλότυχοι οι νεκροί που λησμονάνε

την πικρία της ζωής. Όντας βυθίσει

ο ήλιος και το σούρουπο ακολουθήσει,

μην τους κλαις, ο καημός σου όσος και να ‘ναι.

Τέτοιαν ώρα οι ψυχές διψούν και πάνε

στης λησμονιάς την κρουσταλλένια βρύση·

μα, βούρκος το νεράκι θα μαυρίσει,

ας στάξει γι’ αυτές δάκρυ όθε αγαπάνε.

Κι αν πιούν θολό νερό ξαναθυμούνται.

Διαβαίνοντας λιβάδια από ασφοδίλι,

πόνους παλιούς, που μέσα τους κοιμούνται.

Α δε μπορείς παρά να κλαις το δείλι,

τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν:

Θέλουν μα δε βολεί να λησμονήσουν.

Για το Δ.Σ.

Μητροπούλου Κωνσταντίνα